یک عمره این تصویر هر روزه رو ویلچرت اروم میشینی موهامو میبندم برات اما مادر بهم میگه نمیبینی حس میکنم آرومی اما نه شاید برای من دلتنگی یک عمر از اون روزها گذشتم باز یک عمره که هرروز میجنگی یک عمره این تصویر هر روزه رو ویلچرت اروم میشینی موهامو میبندم برات اما مادر بهم میگه نمیبینی هرروز من همسنگرت بودم هربار که موجی شدی مردم تو تیر خوردی من کنار تو از آدما زخم زبون خوردم با اینکه زیر سایتم بابا دستت برام دست نوازش نیست زخمی که حسرت به دلم مونده درد کمتر از زخم های ترکش نیست ای کاش میشد لااقل گاهی واسه من آغوش تو سنگر شه تو حسرت اینم فقط یک روز حالت یه کم از قبل بهتر شه یک عمره این تصویر هر روزه رو ویلچرت اروم میشینی موهامو میبندم برات اما مادر بهم میگه نمیبینی